voorwoord vervolg

logoSplinterbeest

logoSplinterbeest

Voorwoord [ Vervolg ]

Ik wil mij baseren op hoe het beest in werkelijkheid is. Deze `waarheid' vormt voor mij een steunpunt om te kunnen schilderen. Het schilderen van een dier blijkt vervolgens een manier te zijn om de werkelijkheid van een dier te ervaren (b.v. de massa van de koe).

Zoals gezegd is de werkelijkheid mijn uitgangspunt en mijn steunpunt. Een onderdeel van het proces van schilderen is daarom de werkelijkheid te onderzoeken. Ik ga op zoek waar mogelijk naar de dieren in hun natuurlijke omgeving. Ik informeer me over hun levenswijze, hun verschijningsvorm, gedrag etc. Eigen foto's, bestaande natuurdocumentaires en ook opgezette dieren spelen een rol in dit proces. Vervolgens is er een vertaalslag naar de middelen van het schilderen. Ik zoek naar manieren om in verf en tegenwoordig in inkt de huid en de ogen weer te geven. Het gaat er niet om een realistische illusie te scheppen, maar meer om met schildersmaterialen in de buurt te komen van een emotionele binding oftewel een subjectieve beleving van het dier. De ruimte waarin mijn dieren leven is er een van papier en verf (inkt). Ik zie graag dat een dier ook hier een goede plek heeft om te bestaan. Fysieke aanwezigheid werd in het begin vertaald door massa's verf. Later is door verschillende lagen (inkt) over elkaar aan te brengen; doorleefdheid. Het zijn misschien kunstgrepen; ondertussen gebeurt er veel. Ik ga meer ervaren van massa, kracht en het wezen van de dieren.

De ontmoeting met de gnoe (het wildebeest) in het Natuurmuseum te Rotterdam was een begin van het inzicht dat de natuurlijke omgeving van onze koeien, schapen, kippen en ganzen nooit op zou kunnen tegen de werkelijkheid van Afrika. Als er nog ergens natuur ongerept en oer is, is het daar. De wens om de confrontatie aan te gaan met deze natuur was geboren. Het belang van de natuurlijke omgeving voor het dier werd door de dierenschilder Kees Timmer al onderkend. Citaat: "Steeds heb ik de dieren in gevangenschap gezien in het circus en in de dierentuin en goed beschouwd zijn dat allemaal wrakstukken van datgene wat ze eigenlijk moeten zijn."

Ik kan geen genoegen meer nemen met de tweederangs omgeving van de wildebeesten of tweedehandse ervaringen. Authentieke ervaringen wil ik opdoen wat die dan ook mogen zijn. Ondanks alles wat ik weet van verhalen, films en dergelijke, kan ik me er zelf nog niets bij voorstellen. Ondanks wat ik zelf heb gedaan, ondanks eigen beelden. De reis naar die omgeving, de kennismaking met de levenscyclus van de gnoe op de Afrikaanse savanne, is in gedachten onafwendbaar/onomkeerbaar geworden. In het kader van mijn werk wil ik in het Serengeti wildpark in Tanzania onderzoek doen. Ik zal beginnen in het gebied en in de tijd dat de jonge gnoes geboren worden. Ik zal als onderzoeker geuren, kleuren en beelden verzamelen. Ter plekke zal ik de gnoe en diens omgeving tekenen, schilderen en filmen met de intentie zijn wezen vast te leggen. Ik weet niet wat de confrontatie met mij zal doen en welke invloed hiervan precies uit zal gaan op toekomstige schilderijen. De keuze om te gaan is gemaakt en de weerslag van die keuze zal ik laten komen.